Samenstelling en werkwijze
In de Nederlandse DNA-databank voor strafzaken worden DNA-profielen opgenomen van:
- verdachten
- veroordeelden
- ex-gedetineerden (op vrijwillige basis)
- overleden slachtoffers
- vermiste personen (bij een vermoeden van een misdrijf)
- ongeïdentificeerde personen (bij een vermoeden van een misdrijf)
- op een plaats delict aangetroffen of delict gerelateerde sporen
Alle tot bovengenoemde categorieën behorende DNA-profielen moeten worden opgenomen in de DNA-databank. Indien op een ‘plaats delict’ meerdere malen hetzelfde DNA-profiel wordt aangetroffen, wordt het slechts één maal opgenomen in de DNA-databank. Verdachten blijven alleen in de DNA-databank als zij nadien veroordeeld worden. Bij het vervallen van de verdenking stelt het Openbaar Ministerie (OM) het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) hiervan op de hoogte waarna het NFI het DNA-profiel uit de DNA-databank verwijdert (tenzij er inmiddels een match is opgetreden met een DNA-profiel uit een andere zaak). DNA-profielen van sporen worden verwijderd nadat het NFI van het OM een mededeling heeft ontvangen dat de zaak waaruit het spoor afkomstig is, is afgedaan.
Een DNA-profiel wordt in de DNA-databank opgenomen in de vorm van een serie getallen en letters, die de eigenschappen weergeven van de DNA-kenmerken die door een ISO 17025 geaccrediteerd laboratorium zijn bepaald. Ook de code van het identiteitszegel dat bij het DNA-profiel hoort, wordt in de databank opgenomen. Hiermee kunnen de bij het profiel behorende zaak- en persoonsgegevens en het celmateriaal waaruit het DNA-profiel is vervaardigd, worden teruggevonden. In de DNA-databank zelf worden namelijk geen zaak- en persoonsgegevens opgenomen. Die staan in het centrale register van het NFI.
De DNA-databank is samengesteld uit:
- enkelvoudige DNA-profielen waarvan alle DNA-kenmerken bekend zijn
- partiële DNA-profielen van sporen als deze voldoende bewijskracht hebben (in de praktijk 6 of meer DNA-kenmerken)
- mengprofielen van sporen van niet meer dan 2 personen